8. A miał być to wspaniały wieczór

Luke, Bloom, Han i Mara

Luke wraz z Bloom usłyszeli oklaski, od razu od siebie się odsunęli i zobaczyli kto im klaskał. Był to Han.
-Brawo, kochani. Brawo.-powiedział Han.
-Solo! Znalazłeś ich?-ktoś krzyknął z dołu.
-Tak znalazłem ich! Chodź tu!-odkrzyknął Han, komuś na dole.
Słychać było kroki, gdy nagle pojawiła się postać w rudych włosach. Była to Mara.
-Uch. Co za ulga. Bloom jesteś cała i zdrowa.-powiedziała Mara-On jej nic nie zrobił?
-Tylko całował ją w usta.-powiedział Han.
-Co?!-powiedziała Mara.
-Wiem, tylko co widziałem.
Mara podeszła do Bloom.
-Naprawdę nic ci nie jest?-powiedziała Mara kładąc swoją rękę na czoło Bloom-Jesteś blada i masz gorączkę!
-Nic mi nie jest.-powiedziała Bloom wstając.
-Maro, jej nic nie jest. Daj mi porozmawiać z siostrą.
-Siostrą?-powiedział Luke.
-Maro. To twoja sprawka?-powiedziała Bloom
-Częściowo tak, to był pomysł Eleny.
Bloom westchnęła.
-Tylko w cztery oczy?-powiedziała Bloom.
-Tylko w cztery.-powiedział Han.
-Dobra. Chodź Skywalker, zostawimy ich samych.-powiedziała Mara-Tylko do moich ust się nie zbliżaj.
-Okey.-powiedział Luke.
Gdy Luke i Mara, zniknęli z oczów Bloom i Hana. Han podszedł bliżej do Bloom.
-Strzelam, że cię to dziwi.-powiedziała Bloom.
-Troszeczkę.-powiedział korelianin.
-Może do...
-Dlaczego nigdy, mnie nie szukałaś?-powiedział Han wchodząc Bloom w słowo.
-Szukałam cię. Zaczęłam szukać cię kiedy miałam 16 lat, wtedy dowiedziałam się, że mam brata. Co dziennie, poszukiwania były na próżno. Co dziennie wmawiałam sobie, że cię odnajdę.
-Znałaś moje akta, strasznie dobrze?
-Tak. Miałam dostęp do papierów w akademii.
-Dlaczego, wtedy nie zaczęłaś?
-Nie byłam pewna.
Po policzkach Bloom spływały łzy. 
-Nie płacz.-powiedział Han ocierając łzy z twarzy Bloom.
-Nie mogę!-powiedziała Tink wtulając twarz w klatkę piersiową Hana.

***

-Mówiłam jej, zbliż się do niego. A ona musiała inaczej to zrozumieć.-powiedziała Mara.

-To moja wina, nie jej.-powiedział Luke.

-Dobrze wiedzieć, że się przyznajesz.-powiedziała Mara.

Nagle z góry było słychać krzyk. Mara, z pod sukienki wyciągnęła miecz świetlny i go odpaliła. Klinga zaświeciła się na fioletowo. Mara zaczęła biec na górę, Luke bieg za nią w ręce trzymał blaster. Gdy przybiegli na miejsce. Zauważyli, że Bloom wraz z Hanem są otoczeni przez siedmioro mężczyzn. Bloom trzymała kurczowo swój miecz świetlny, Han trzymał blaster.

-A Chewi mówił, że to zły pomysł brać blaster ze sobą, a jednak się przyda.-powiedział Han strzelając jednemu mężczyźnie w głowę.

-Zostawcie nam coś!-powiedziała Mara obcinając jednemu przeciwnikowi rękę.

-Jasne! Bierzcie ile wlezie!-powiedziała Bloom obcinając głowę mężczyźnie który najwidoczniej wkurzył Bloom.

-Odwrót!-krzyknął jeden z żywych. 

Dwóch uciekło, jednemu nie udało się uciec. Han złapał go za fraki (za bluzkę) i podniósł do góry.

-Kim jesteś? I dla kogo pracujesz?-powiedział Han.

Elena i Leia

-Han mówił, że ją znaleźli.-powiedziała księżniczka Leia.

-Nie ma ich od 7 minut.-powiedziała Elena.

-Wybaczcie, za spóźnienie, ale mieliśmy małą przeskodę.-powiedział Han rzuczając  na ziemię jakiegoś mężczyznę.

-Kto to?-powiedziała Elena.

-Jak wiemy, pracuje dla niejakiego łowcy Rick'a Swan'a.-powiedziała Tink.

-Rick?-powiedziała Elena.

-Tak.-powiedziała Tink.

-Rick jest łowcą nagród, więc poluje na Hana.-powiedziała Vanessa.

-Vanesso, co ty tu robisz?-powiedziała Elka.

-Podsłuchiwałam waszą rozmowę. Nie miej do mnie za złe pani Eleno, ale muszę.-powiedziała Vanessa.

-Dobra. Chodźmy na ten bal.-powiedziała Elka.

-To niemożliwe.-powiedziała Vanessa.

-Jak to?-powiedziała Leia.

-Córka władzy  zachorowała na straszną chorobę, tuż przed balem.

-Skąd to wiesz?-powiedział Luke.

-Mój brat Nathan, pracuje w straży panny Sun i mi powiedział, żebym przekazała Elenie, że ma się nie zwłocznie przybyć do pałacu, jak najszybciej.

-No cóż. A miał być to wspaniały wieczór. Idziemy się przebrać.

Rodzeństwo Swan

-Stać! Ktoś wy?-powiedział jeden z strażników.

-Jestem Elena Blue, zostałam wezwana do pałacu. A to są moi towarzysze. 

-Nie wolno mi was wpuścić.-powiedział strażnik.

-Nate!-krzyknęła Vanessa.

Czarno włosy mężczyzna odwrócił głowę szukając osoby.

-Vanessa.-powiedział czarno włosy mężczyzna-Oni są ze mną.

-Wybacie za nie rozumienie.-powiedział strażnik.

-Nic się nie stało.-powiedziała Elka.

Vanessa podbiegła do brata i go przytuliła.

-Dawno się nie widzieliśmy.-powiedział Nathan-Urosłaś.

-Ciebie miło też widzieć, minęło trzy lata.-powiedziała Vanessa.

-Na cieszyć się sobą możecie później.-powiedziała El-Po co nas wezwałeś.

-Was?-powiedział Nathan.

-Tak nas. Czyli mnie i moich towarzyszy. 

-To jest Han Solo.-powiedziała Vaness wskazując na Hana-Ten włochaty to Chwebacca. Niska brunetka to księżniczka Leia Organa. Te dwie rudowłose, ta wysoka to Bloom Solo, a ta trochę od niej nisza to Mara Jade, a ten blondyn...

-Blondynek.-powiedziała Mara.

-Maro...-powiedziała Bloom.

-Luke Skywalker.-powiedział Luke.

-Czyli blondynek.-powiedziała Mara.

-Ja chyba rzucę się pod ścigać.-powiedziała Tink.

-Miło was poznać.-powiedział Nate-A teraz chodźcie za mną.

***

-Droga, Ashoko, przybyli ci którzy mają sprawdzić stan panny Sun.-powiedział Nathan.

-Dobrze. Ale wejdę z wami.-powiedział Ashoka.

Ashoka otworzyła drzwi do komnaty ,,księżniczki'', na łóżku leżała kobieta, o złocisto-rudych włosach.

-Panienko.-powiedziała Ashoka.

Dziewczyna odwróciła głowę w prawo i spojrzała swoimi zielonymi oczami, na wszystkich którzy byli w jej pokoju. Tylko jeden z przybyłych w jej komnacie najbardziej ją interesował. Był to Han. Han najwidoczniej rozpoznał ją.

-Han.-powiedziała złocisto-ruda kobieta leżąca na łóżku.

-Nie, nie. Przecież ona nie żyje. To nie może być Bria!-pomyślał Han.

Dziewczyna spojrzała na Han ze smutkiem.

-Han nie poznajesz mnie?.-powiedziała córka władzy-To ja Bria.

_______________________________________________________________

Wiipeeee!!! Udało mi się napisać! 

NMBZW!

PS. Nasza szanowna pani Tano się pojawiła. :)